Nowa książka jednego z najważniejszych a na pewno najciekawszych myślicieli libertariańskich to ciekawa przygoda intelektualna dla wszystkich, którzy nie wierzą, że historia już się skończyła i jesteśmy zmuszeni do życia w klatce bez krat, ale pod ciągłą obserwacją instytucji współczesnego państwa. Jak z tej klatki uciec, jak uwolnić się spod dominacji państwa, czyli wielkiej fikcji? Odpowiedź na kartach książki... Do czego musi być zdolna działająca jednostka by kwalifikować się jako państwo? Powinna mieć możliwość żądania, by wszystkie spory między mieszkańcami danego terytorium poddawane były pod jej ostateczny osąd. Na podstawie takiej definicji państwa łatwo zrozumieć, dlaczego ludzie pragną ją kontrolować. Ktokolwiek bowiem ma na danym terytorium monopol na ostateczne rozstrzygnięcia, może także nakładać podatki. Jest to rzecz jasna położenie godne pozazdroszczenia. (...) Jak skłonić intelektualistów, by dla ciebie pracowali? Odpowiedź jest prosta. Rynkowy popyt na usługi umysłowe trudno uznać za wysoki czy stabilny. Intelektualiści na rynku byliby zdani na łaskę chwiejnych wartości mas, tych zaś nie interesują sprawy intelektualne i filozoficzne. Państwo może zaś zaspokoić przerośnięte ego typowe dla intelektualistów i zaoferować im ciepłe, bezpieczne, stałe posadki w swoim aparacie. (...) A jeśli ludzie nie chcą zdobyć "wykształcenia"? "Edukacja" na wypadek takiej sytuacji musi być obowiązkowa; aby jak najdłużej poddawać ludzi kierowanej przez państwo oświacie, trzeba zadeklarować, że każdy jest równie zdatny do "kształcenia". Intelektualiści wiedzą doskonale o fałszywości egalitaryzmu. Fragmenty książki.